Update from Cape Town!

Lief mensies,

De afgelopen week is weer voorbij gevlogennnnnn! Good news: we got a car!!!:-D Zo vrij als vogels voelen we ons, omdat we nu heen kunnen waar we willen. Het is een lekker ouderwets karretje, heeft vaak wat opstartproblemen, maakt aardig wat geluid en alles gaat handmatig maar we zijn er verliefd op geworden! Buiten het feit om dat we één keer bijna tegen het verkeer in hebben gereden, gaat het links rijden heel goed. Je went er snel aan!

Doordat we nu een auto hebben rijden we door veel mooie plekken. Wat is Zuid-Afrika toch een indrukwekkend land! De verschillen tussen arm en rijk is helaas nog wel erg te merken. De ene minuut rijd je door een rijke kakkerbuurt, het andere moment rijd je langs kilometerslange sloppenwijken. Afgelopen dinsdag ben ik samen met Linda (mijn groepsgenootje) en Rose (onze begeleidster) naar de wijk ‘Philippi’ geweest. Dit is een van de grootste sloppenwijk van Kaapstad. De Chaeli Campaign heeft hier een aantal projecten lopen op basisscholen en wij mochten meekijken, zodat we een goede, duidelijke indruk krijgen van de projecten van de Chaeli Campaign. Ik vond het best wel spannend om hier naar toe te gaan, omdat we hoorden dat er de week ervoor een grote schietpartij was geweest waarbij 11 mensen om het leven kwamen. Rose vertelde dat we niet op die plek zouden komen en dat het veilig was om erheen te gaan. Op hoop van zegen dan maar… We hadden ’s ochtends bij de organisatie afgesproken zodat we met Rose mee konden rijden naar de wijk. De weg ernaar toe was al best heftig. Er is zo ontzettend veel armoede in Zuid-Afrika. We werden even goed met onze neuzen op de feiten gedrukt. Vooral langs de snelweg zie je grote sloppenwijken. Kleine kinderen spelen direct langs de snelweg met een bal, er wordt hardgelopen, gefietst, eigenlijk hartstikke gevaarlijk. Toen we de wijk inreden werden er auto’s gecontroleerd door de politie. Wij mochten wel gewoon doorrijden. Bijna alle huizen zijn gemaakt van afval en oude, ribbelige windplaten. Er waren veel mensen op straat en er werd vaak de auto ingekeken. Het centrum van Kaapstad en de wijken eromheen zijn erg multicultureel, maar in deze wijk wonen eigenlijk alleen maar donkere mensen. Toen we bij het eerste schooltje stopten begonnen de kindjes dan ook gelijk ‘umlungu’ te roepen. Dit betekend ‘witte’. In de wijk wordt geen Engels of Zuid-Afrikaans gesproken, maar de lokale taal ‘Xhosa’. Ik verstond er helemaal niks van. Tussen de zinnen door wordt er ook een soort geklikt met hun tong. Ik dacht eerst dat die mevrouw een vervelend tikje had, maar later kwam ik erachter dat dit bij de taal hoort, haha.

We zijn naar drie verschillende schooltjes geweest. Ze waren allemaal zelf gebouwd en erg klein; veel kinderen in een klein lokaaltje. De leeftijd van de kinderen was tussen de drie en zes jaar oud. Ik heb sowieso al een zwak voor donkere kindjes, maar wat waren ze ontzettend lief!!! Alle kindjes luisteren heel goed. Rose (en de mevrouw die mee was) gaf een les over het omgaan met kinderen met een beperking. Ze mochten allemaal in een rolstoel rijden en ze ervaarden met een blinddoek hoe het is om blind te zijn. Ook hebben we liedjes gezongen over veiligheid en zelfrespect. Waar ik erg van schrok is dat de kindjes gewend zijn aan schietpartijen. Toen de vraag ‘waarom zou je in een rolstoel terecht kunnen komen’ gesteld werd, antwoordden de kindjes ‘als je neergeschoten bent’. Ik vond dit erg heftig om te horen, maar denk dat het ook goed is om deze kant van Afrika te hebben leren kennen. Misschien kom ik wel met een geadopteerd, schattig kindje terug…. (;-)) Het project in de township heeft in ieder geval veel indruk op me gemaakt en heeft me zeker aan het denken gezet.

Vorige week zaterdag zijn we naar een benefiet ontbijt geweest van de organisatie. Hier waren een aantal sprekers aanwezig en de winnaar van The Voice South-Africa trad op! Hij was heeeel goed! Ook deden we mee aan de loterij, maar helaas zijn we niet in de prijzen gevallen. Loten is niet echt ons ding… Maarja, je weet wat ze zeggen hè: geen geluk in het spel is geluk in de liefde!

Het project is ook wat duidelijker geworden! We gaan ons bezighouden met de onafhankelijkheid van de jong volwassenen; of de craft-workshops dit bevorderen en op welke manier de ouders hier in het dagelijkse leven mee omgaan. We zullen twee of drie jong volwassenen volgen en met hen en hun ouders in gesprek gaan. We zijn alle vier in ieder geval erg enthousiast en gemotiveerd om het project te beginnen!

Genoeg over serieuze dingen gesproken, over tot de orde van de dag! Want we hebben weer veel leuke, interessante dingen gedaan :-D! Het bezoeken van de shoppingmalls is erg indrukwekkend. Vooral de inhoud van de mooie, historische winkels spreken ons aan, haha. We kunnen het hier toch niet laten om af en toe even een winkeltje in te gaan. Maar naast het shoppen doen we natuurlijk ook andere dingen. Het kan hier nu nog wat frisjes zijn, maar als het lekker warm is zijn we op het strand te vinden! Afgelopen maandag zijn we met de auto naar Muizenberg gereden. Dit is een bekende surfspot in Zuid-Afrika, met leuke, gekleurde huisjes op het strand. Omdat het hard waaide was het best wel koud, maar ik denk dat dit in de zomermaanden een super leuke plek is om lekker aan het strand te liggen en wat golven te pakken (tussen de haaien…)! Na Muizenberg zijn we doorgereden naar de PINGUÏNGS (!!!) op Boulders Beach. Dit is een strand waar een kolonie Afrikaanse Pinguïns woont. Super schattig om ze te zien waggelen, maar die beesten stinkennnn! Haha.

Gisteren ben ik samen met Lau en Bo naar het plaatsje ‘Stellenbosch’ geweest, heel leuk en heel anders dan Kaapstad. Het plaatsje ziet er netjes en verzorgd uit en bevat veel gezellige restaurants en winkels. Daarnaast zie je weinig tot geen zwervers op straat en veel blanke mensen. Stellenbosch staat bekend om zijn wijngaarden, maar omdat we te druk bezig waren in het centrum met winkelen en lekker aan het lunchen waren, waren we te laat om dit nog te doen! We gaan zeker nog een keer terug om het goed te maken.

Naast de activiteiten overdag houden we ook nog wat energie over voor ’s avonds, want we kunnen onze vaste stamkroeg ‘the Stones’ toch niet in de steek laten?!? Lokale mensen (vooral blanke mensen) vinden dit maar een goor tentje en zijn er niet zo fan van, maar wij beginnen ons er al aardig thuis te voelen. Aan onze poolskills valt nog te werken, maar na een aantal wijntjes en shotjes te hebben genuttigd gaat het steeds beter! Ook zijn we uit geweest in het centrum van Kaapstad. Was erg gezellig, maar de cafeetjes in ons kleine, gore dorpje (Observatory) blijven ons favoriet! Wat trouwens ook niet verkeerd is: de sushi is hier heel goedkoop EN lekker! Voor ongeveer 150 rand eet je onbeperkt sushi. Dit is omgerekend 10 euro!!! Verder is het eten heel divers. Je kan heerlijke hamburgers eten, salades, pizza’s, pasta’s, er is van alles! Alleen niks kan tippen aan de salade van de Happy Italy…. ^^

Nóg meer leuk nieuws!!!! MAMA EN KEET ZITTEN NU IN HET VLIEGTUIG ONDERWEG NAAR CAPE TOWN!!! WOEHOEEEE :-D!! De aankomende twee dagen staan dan ook vol leuke dingen gepland en ik heb heeeel veel zin om ze te zien! Maar ook om te laten zien waar ik nu tijdelijk woon en het allemaal eigenlijk best wel meevalt met de onveiligheid! Lau en ik gaan ze vanavond ophalen van het vliegveld. Mama slaapt bij mij en Keet slaapt met Liselore (vriendin van Keet die ervoor heeft gezorgd dat ze met haar mee konden vliegen!!) in het hotel van de KLM. Super leuk!!! De verhalen horen jullie volgende week!

Hoe gaat het in Nederland??? Zijn er nog leuke nieuwtjesss:-D?? Oma heeft afgelopen maandag haar staaroperatie gehad en dit is gelukkig allemaal goed verlopen! Kun je nog steeds goed zien, oma?!?^^ Sorry dat ik m’n appjes niet zo snel beantwoord, het is overdag en ’s avonds best wel druk met alle nieuwe dingen die we hier doen! Ik hoop jullie op deze manier goed op de hoogte te houden!!!

Heeeele dikke drukkies en soentjes! Ekke mis julle baie!